Hallo allemaal,
Misschien wordt deze week de baby van Jherico en zijn vriendin geboren, maar anders toch zeker volgende week. Ons Ton en Dirk hebben Jherico leren kennen toen ze hier waren en hebben kunnen luisteren naar zijn muziek; Henk en Corry en Maarten Bilo hebben dat kortgeleden ook weer kunnen doen, en voorheen al veel andere bezoekers. Jherico woont al jaren op straat en is nu twintig; zijn
vriendin is zestien.... Jherico heeft een paar keer geprobeerd bij ons in huis (Casa Jerusalen) te wonen, maar dat is niet helemaal gelukt; hij zit al te lang op straat. Zijn moeder ging, toen Jherico twee was, even melk kopen en is nooit meer teruggekomen. Dat zet je aan het denken...... Jherico is het grootste deel van de dag op straat, heeft in zijn leven al heel wat lijm gesnoven (de laatste weken niet meer), zijn vriendin is ook bijna de hele dag op straat; zij wast auto's en hij fungeert als iemand die hard roept als er bepaalde minibusjes vertrekken, en zo wint hij passagiers voor die busjes en wordt daarvoor
betaald. Jherico steelt niet en wordt alleen kwaad/vecht als hij op straat ziet dat vrouwen, meisjes of kinderen slecht worden behandeld: dan komt hij in opstand. Zijn passie is muziek, maar daar komt nu niet zo heel veel meer van; hij heeft een tijdje muziekles gehad, maar toen kwam de vriendin en daarna de zwangerschap en toen is de muziek er een beetje bij ingeschoten. Het gaat niet erg goed tussen hem en zijn vriendin, maar nu de baby op komst is, wil hij toch niet doen wat zijn moeder wel heeft gedaan: hij wil zijn kind niet in de steek laten en wil een goede vader zijn. Ze wonen samen bijna de hele tijd op straat en het kind is verwekt in de openbare douches van de grote markt hier in de stad.... Klinkt niet zo heel erg romantisch..... Ze gaan nu 's avonds naar de kamer waar de familie van zijn vriendin woont; maar er is binnen geen plaats voor hen, dus ze slapen buiten onder een afdakje; ik denk niet dat ze een bed hebben.... Wat een toekomst?!! Ze hebben geprobeerd een beetje te sparen voor de baby, maar wat ze verdienen gaat ongeveer allemaal op aan eten en vervoer - ze wonen nogal ver van de stad. Ik heb een keer gezegd dat ze moeten denken aan stoffen luiers, maar dat wil de vriendin niet; ze wil wegwerpluiers en dan ook nog alleen maar Huggies.... Ik hoorde zondag nog zoiets vreemds van Jherico: as. zondag hebben ze een baby shower!! Kun je het je voorstellen? Ze hebben geen bed om op te slapen, ze hebben geen wieg of zoiets voor het kindje, ze weten niet hoe ze aan alles moeten komen, en dan is er toch dat van de V.S.(?) overgewaaide idee van een baby shower!!! Hoe het allemaal zal gaan lopen weet ik niet; ik ken Jherico heel goed en de vriendin bijna niet; ik vind het niet vreemd dat Jherico af en toe wil ontsnappen in de muziek; normaalgesproken gaat hij ' s zondags na 
de mis met mij mee naar school en speelt daar dan een uur of anderhalf terwijl ik wat anders doe. Toch zie ik het niet allemaal somber in. Ik denk dat Jherico een hele goede vader kan zijn; hij zal wel op een gegeven moment zijn levensstijl moeten veranderen misschien, want er moet toch een beetje een vast inkomen zijn, een kamer, een thuis voor hun kind, iets meer dan wat zij zelf ooit hebben gehad. Toch een beetje hoop houden ondanks alles..... Maar voorlopig is er eerst zondag de baby shower...... En daarna zal het pas echt gaan beginnen. Jherico zei zondag dat hij bang is.... Vind je het gek?
Dat verhaal moest ik vooral even kwijt want het houdt me al weken bezig. Verder denk ik ook veel aan Luis en Alberto die al sinds eind oktober in de gevangenis zitten. Ons Ton en Dirk waren er bij toen ik het te horen kreeg. We stonden toen buiten nadat we net in de vrouwengevangenis waren geweest. Ze worden beschuldigd van verkrachting, maar wij denken dat ze onschuldig zijn. Er is tot nu toe dan ook geen bewijs gevonden, en de verklaringen die de vrouw heeft afgelegd zouden een lachertje zijn als ze niet zo triest waren. Ik heb contact met Luis en Alberto via facebook..... Officieel is er helemaal geen internet in de gevangenis..... Vorige week ben ik even bij hen op bezoek geweest en ik zal deze week ook nog wel gaan. Toen ik er vorige week 's middags kwam, moest Alberto nog uit z'n "bed" komen: ze hadden de avond ervoor een feest gehad, jawel, met alcohol en alles! Ik heb daarna nog nieuwe foto's gezien op facebook, en dan kun je zien dat ze straks zomaar gewend zouden kunnen zijn aan het leven in de gevangenis, vooral Alberto. Als het goed is zal mijn advocaat vandaag eens naar de zaak gaan kijken. Ze zouden er zomaar een paar jaar kunnen zitten zonder dat er ook maar ooit een rechter naar de hele zaak kijkt..... En dan kan dus ook achteraf gewoon blijken dat ze onschuldig zijn, zoals we wel vaker hebben gezien.
Het andere verhaaltje dat ik nog heb is van afgelopen zondag. Ik ging naar school om even mijn spullen voor de Mis te halen. Toen ik bij de school parkeerde zag ik daar een jonge vader met twee kleine zoontjes. Tegenover de school staan twee grote containers als vuilnisbakken en veel mensen komen daar hun rotzooi weggooien. De vader met de twee zoontjes waren volop aan het zoeken in de rotzooi van de twee containers naar spullen die zij misschien nog konden gebruiken of verkopen. Ze zagen er smerig uit en het was een triest gezicht. Ik kon er ook niet veel aan doen maar ik heb ze maar tien bolivianos (iets meer dan een euro) gegeven zodat ze iets konden ontbijten ergens..... Het is niet veel, maar ik hoop dat het toch iets heeft geraakt, misschien alleen maar het idee dat niet de hele wereld tegen hen is..... Ik draag het beeld bij me, maar misschien zie ik hen nooit meer.....
Zo, dat waren even de verhalen van hier. Ik moest dat even kwijt..... Je wordt er niet echt vrolijk van, maar ik moet zeggen dat ik er ook niet wakker van lig. De kunst is een beetje om het je wel te laten raken maar er niet wakker van te liggen, en dat lukt me meestal wel. Verder is het hier bloedheet, de heetste januari in de geschiedenis, en we hebben bijna geen regen gehad. Volgende week begint de school weer.
Heel veel groeten voor jullie allemaal en de allerbeste wensen!!
Theo