Beste mensen van Hilvarenbeek en omstreken,
Vanuit het verre Cochabamba, Bolivia, even een briefje aan jullie allemaal en dan vooral aan alle mensen(kinderen) die ook dit jaar weer hebben meegewerkt aan het Driekoningenzingen. Ik heb het hele
gebeuren een klein beetje kunnen volgen via facebook en heb dus de nodige foto's gezien met enthousiaste commentaren. Ik wil jullie graag allemaal heel erg hartelijk bedanken! Dat is dan voor de mensen die het Driekoningenzingen hebben georganiseerd, alle zangers en zangeressen die hebben meegedaan, de groepen die zo mooi waren verkleed, alle medewerkers, de mensen die zo gul hebben bijgedragen, etc., gewoon iedereen die ook in 2016 van het Driekoningenzingen weer een feest hebben gemaakt. Heel veel dank aan iedereen, en dan vooral ook omdat jullie weer hebben laten zien dat jullie echt meeleven met kinderen en jongeren zo ver van jullie vandaan. Wij hebben die hulp heel hard nodig en we zullen het geld zo goed mogelijk proberen te besteden. Omdat er mensen zijn zoals jullie kunnen wij hier weer wat doen voor de jeugd die het zo hard nodig heeft; we kunnen bv. Nicolas bij ons in huis laten wonen en naar school sturen, en hij hoeft nu niet meer op straat te zitten; we kunnen ook Lourdes, die blind is, in een van onze huizen hebben en haar naar school sturen. Zo zijn er zoveel die een kans krijgen die ze anders nooit zouden krijgen; dat kan allemaal alleen maar omdat er mensen zijn zoals jullie, mensen uit alle delen van de wereld, die met jullie zeggen, "hier wil ik me voor inzetten"! Daar zijn wij erg blij mee, en we hopen dar we ook in de toekomst weer op jullie zullen mogen rekenen. Want er zijn nog zoveel mensen die we nog niet kunnen helpen. Je ziet hier zoveel armoede om je heen, en je kunt niet alles doen.... Zo zag ik zondag op de vroege morgen een jonge vader met zijn twee kleine zoontjes en ze waren samen aan het zoeken in de vuilnisbakken die tegenover onze school staan; ze doken die grote containers in, zoekend naar dingen die zij nog konden gebruiken of verkopen. Ik heb ze alleen maar een tientje kunnen geven zodat ze samen iets zouden kunnen gaan eten. Dat lijkt niks, en misschien zie ik hen nooit meer; maar ik denk toch dat ze wellicht gedacht hebben dat er toch iemand om hen geeft, dat ze niet helemaal alleen staan; en die iemand die om hen geeft, dat zijn jullie, want zonder de hulp van mensen zoals jullie zou dat tientje voor wat eten er ook niet zijn...... Daarom, nogmaals, ook namens die onbekende vader met zijn zoontjes, namens Nicolas en Lourdes, en namens al die andere kinderen en jongeren hier, heel veel dank voor wat jullie met Driekoningen weer hebben gepresteerd en wat jullie hebben gedaan voor deze jonge mensenkinderen aan het andere eind van de wereld! Dank!!
Met heel veel groeten en de allerbeste wensen!!
Theo Raaijmakers
Cochabamba
Bolivia