Beste Familie, Vrienden en Bekenden,

Het is alweer eind juni 2019, en het wordt hoog tijd dat ik weer eens iets van mezelf laat horen! Helaas is dat nog wel steeds vanuit Nederland – met wel tropische temperaturen – maar het geeft me ook de kans om eens naar andere dingen te kijken.

Ik heb dat natuurlijk altijd wel geweten, maar nu zie ik het pas echt goed: er zijn zoveel mensen die van alles voor mij doen; ik krijg heel erg veel bezoek; ik word door familie, vrienden en vriendinnen naar allerlei afspraken op ziekenhuizen en andere behandelplaatsen gebracht (iets waar ze soms een dag mee kwijt zijn); ik word overladen met boeken en ander leesmateriaal en ook met bloemen en post en allerlei lekkers, etc. Dus in feite zie ik nu pas echt goed, hoe enorm mensen met mij meeleven en blijven meewerken voor onze kinderen en jongeren in Cochabamba. Ik zie de goedheid van familie, vrienden/vriendinnen en bekenden nu duidelijker dan ooit tevoren en ik wil jullie daar allemaal heel hartelijk voor bedanken!!
Ik moet daarbij ook niet vergeten al die goede en lieve mensen in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk die steeds met mij in contact zijn en werkelijk alles voor me willen doen!! Dat alles maakt het leven een beetje draaglijker. Ik mag trouwens toch niet klagen. Mijn botten zijn sterker geworden, ik ben bezig met fysiotherapie, ik heb een aantal erg goede dokters en andere mensen, die voor me zorgen en ik denk, dat ik zeker langzaamaan vooruitga!! De vraag van de moed opgeven komt dan ook niet ter sprake. Ik zeg altijd,dat ik veel geloof, hoop en vertrouwen heb en ook veel optimisme en dat, samen met al jullie kaarsjes en gebeden en goede zorgen, zijn mijn beste medicijn!! Dus ik geef zeker de hoop niet op en streef nog steeds met alles wat ik in me heb naar een terugkeer naar mijn geliefde Cochabamba in Bolivia en jullie zorgen ervoor, dat ik die hoop op geen enkel moment verlies!!

Maar ik heb ook nog steeds heel veel contact met mensen in Bolivia; elke dag wel een aantal berichten!! Dat gaat dan soms over hele kleine dingen, soms is het zomaar een korte groet, maar vaak word ik ook geraadpleegd over van alles wat er in onze twee huizen en in ons schooltje en in de Nachtopvang gebeurt of moet gebeuren. En ze vragen dan vaak wat mijn mening is en die geeft dan heel vaak de doorslag. Dus is ben er zeker heel erg bij betrokken, alhoewel het natuurlijk (nog) niet hetzelfde is als werkelijk ook daar te zijn.

Vaak heb ik ook lange correspondenties met jongeren, zoals bv. met Ángel, met vragen over zijn jonge gezinnetje, zijn studie, zijn werk, etc. Of we hebben contact met Jhovanna over de studie van haar drie kinderen. En we hebben dan mensen kunnen vinden, die ons helpen hen te ondersteunen. Of ik krijg een vraag van Víctor of hij niet kan beginnen aan een studie architectuur. Na overleg met ons personeel daar zijn we daar aan begonnen en ik houd dan contact met Víctor om te weten te komen hoe dat loopt. Of ik word, zeker als één van de eersten, op de hoogte gebracht van de aanstaande geboorte van een baby in een jong gezin.

En dat zijn zo maar een paar voorbeelden… Als ik alle vragen zou moeten beantwoorden en alle contacten zou moeten bijhouden, dan zou ik tijd te kort komen!! Met de twee huizen heb ik uiteraard het meeste contact en ook met de Nachtopvang.
Ik moet zorgen dat er elke maand toch genoeg geld is om alles een beetje draaiende te houden. Ik kán er niet de hele dag mee bezig zijn, maar ik zou er een volle dagtaak aan kunnen hebben!! En ik blijf ook steeds hopen dat dat moment weer zal komen en dat ik ´gewoon´ weer terug kan naar Bolivia! Niets is onmogelijk!!

Beste mensen, ik dank jullie allemaal heel hartelijk voor alles wat jullie doen voor onze kinderen en jongeren in Cochabamba, in onze twee huizen, in de Nachtopvang en op ons schooltje, maar óók voor alles wat jullie voor mij doen in deze lange tijd dat ik al in Nederland ben. Ik zal jullie op de hoogte blijven houden van al het nieuws van daarginds en van hier. Dankzij jullie allen blijven deze kinderen en jongeren een kans houden op een betere toekomst en daar ben ik jullie heel dankbaar voor!! Laat ons proberen om daar ook in de toekomst mee door te gaan, want het is zo hard nodig! Veel dank ook voor alle kaarten en kaarsjes en gebedjes en voor alle goede wensen voor mijn gezondheid!! Die blijven uiteraard ook van harte welkom!! Nogmaals heel veel dank aan iedereen, heel veel hartelijke groeten en de allerbeste wensen!! En tot de volgende keer en ik hoop dat dat heel snel weer vanuit Bolivia zal kunnen zijn!! Tot schrijfs!!

Theo Raaijmakers